Columns en boeken

LABYRINT

VERHALEN IN HET LICHT VAN TZOLKIN

Vandaag ontving ik het eerste exemplaar van mijn nieuwste boek. Beelden ving ik lang alleen in woorden. Het speelse verveelde geen moment. Later gaan beelden mijn verhaal ondersteunen. Met dit boek leg ik beelden naast mijn columns van vroeger en nu. Het zijn verhalen om te herlezen. Ze gaan over verschillende onderwerpen die herkenbaar zijn in het leven van zoekende en vindende mensen, want mijn levensweg verschilt niet van die van anderen.

De beelden zijn mijn weergaven van de 20 zonnezegels van de Mayakalender. Elke zon weerspiegelt universele potenties van jou en mij. Een paar jaar geleden heb ik me ondergedompeld in het ritme van de Mayacyclus. Vol verbazing vielen dingen op zijn plek. De dagenergie werkte in mij zonder dat ik het besefte. Ook dit jaar. Op een nacht dat de energie extra sterk was, kreeg ik een inval. Zouden de zonnezegels niet bij mijn verhalen passen die ik wilde uitgeven?

De volgende dag ben ik gaan herlezen en wat bleek? Alles sloot naadloos op elkaar aan. Tijd dus om de zonnen te schilderen op 20 panelen. Bij elk zegel schrijf ik enkele woorden. Maar ook hier zijn zoveel meer woorden te zeggen. Het is niet moeilijk om daar meer over te lezen. De zegels zijn een deel van de 260 dagen cyclus. Ze worden aan gevuld met 13 tonen. En zo kom je tot een maanjaar met elke dag een eigen energie. Lees niet alleen mijn verhalen maar laat ze resoneren in jezelf.
Op dit moment kun je het boek hardcover met ruim 80 pagina’s met 20 kleuren pagina’s alleen nog via mij bestellen. Later volgt er een uitgave met ISBN nummer. Aan de Franse vertaling wordt hard en met plezier gewerkt.

VERHALEN VAN EEN BEGIN
EEN EIGENTIJDSE EN UITDAGENDE KIJK OP GENESIS

Over de auteur
Erica Plomp-den Uijl (1952) werkte als docent en pastor en woont afwisselend in Nederland en Frankrijk waar zij schrijfworkshops en retraites aanbiedt. Na 30 jaar preken is het nu tijd om de parels te bundelen. Ze verstaat de kunst om Bijbelverhalen met een combinatie van humor en inzicht dicht bij mensen te brengen. In haar werk ligt het accent op het versterken van kracht. Op een natuurlijke wijze deelt ze haar liefde voor de mens. In al haar werk is ze eigenzinnig, uitdagend en vooral inspirerend. Je herkent het in de Scheppingsverhalen en die van de aartsouders.

Lees hier alvast een stuk uit het boek van Erica Plomp-den Uijl
Over die boog moet meer gezegd worden. De regenboog die ervan gemaakt is en die je overal tegenkomt: in namen van groepen, in de naam van de scholen waar kinderen heengaan of in liederen. Op zondagmorgen spelen harpisten over de hele wereld Somewhere over the rainbow. Ze doen dat voor de wereldvrede en de helende klank van de harp wordt één met de kosmos. Het is het eerste lied dat ik op mijn harp leer spelen.
De boog die hier bedoeld wordt, is waarschijnlijk een strijdboog. Het Hebreeuwse woord voor boog is qeset. Het komt 76 keer voor in de Bijbel en 72 keer gaat het over een strijdboog. Dus waarom zou het hier wat anders betekenen? De strijdboog gebruik je in de oorlog. Het zondvloedverhaal overtreft de oorlog in wreedheid; bijna iedereen en alles verdronk. De gruwel van zo’n boog past hier goed. Het laat de harde kracht en sterke macht van de eigenaar zien. Het laat zien wat die aan potentie in zich heeft. Bij een regenboog denk je daar niet aan. Dan denk je aan zachte liefelijke krachten.
De boog is geen reminder voor de mens, het is een geheugensteun voor God om het verbond niet te vergeten: God zet zijn boog in de wolken zoals wij iets aan de wilgen hangen; de tijd van de zondvloed is voorgoed voorbij. In de voorgaande verhalen wil God als schepper graag dat je meedoet met de schepping. En dat je naar de aarde en de ander kijkt met de ogen van God. Doe je dat niet, dan gaat het goed fout. Dat kom je in het vervolg genoeg tegen.
Wij zijn zo gewend om vanuit ons zelf te denken, dat het lastig is om het normaal te vinden dat de Bijbel je juist vraagt om het perspectief om te draaien. In dit verhaal kijk je met God mee. Wat zie je als je kijkt met de blik van de Schepper? Dan kijk je zoals God die eerste twee mensen maakte, onbevangen en verwonderend naar elkaar. Dan steun je elkaar en houd je elkaar vast.Verder lezen? Bestel het boek hier!


GOD, HOE BESTAAT HET?!
Wat zeg ik als ik God zeg.

In deze scriptie (1993) wil ik de godsbeleving en de daarmee samenhangende beeldvorming van mensen verkennen. Als ik spreek van God bedoel ik daarmee de God van Sara en Abraham, van Mirjam en Mozes, van Ruth en David, die ook de God is van Jezus. Dat ik kies voor de ik-vorm is een bewuste keus. Het spreken over God is altijd gebonden aan de mens die gelooft en spreekt. Mijn eigen context (westers, middelklasse en vrouw) is van invloed op mijn spreken over God.
Persoonlijke geloofsbelevingen uit zich onder andere in beeldvorming. Wordt in deze beeldvorming het onderscheid tussen beeld en verbeelde teniet gedaan, dan gaat het beeld heersen over het verbeelde, waardoor ook de openheid naar het verbeelde verdwijnt. Ik voel mij aangetrokken tot een beeldloze God en door de gedachte dat God alleen achteraf te herkennen is. Daarmee relativeer ik het spreken over God in de traditie, maar ook mijn eigen spreken over God.

Verkrijgbaar bij de auteur Erica Plomp-den Uijl

Contact met de boom

DSCF0657Lopend in des Hauts du Val de Saône verdwaal ik bijna. Het pad dat ooit bewegwijzerd was voor wandelaars, is nu alleen begaanbaar voor de houtkap. Geen bordjes voor randonnées, maar bordjes die verwijzen naar bomen die wachten op de motorzaag. Het gat dat in het bos ontstaat, zal in enkele jaren gevuld zijn met … Lees verder >;

De Magnolia

Magnolia uit onze tuin in MakkingaIk heb al jaren wat met een magnolia. Bij mijn ouders thuis stond in de kleine stadstuin een reus van een magnolia, die een groot deel van de tuin beslaat. Mijn vader plantte de boom 40 jaar geleden. Toen mijn moeder onverwacht na een kort ziekbed overleed, zag ze vanuit haar slaapkamer de bladeren van … Lees verder >;
« Nieuwere Colums